Nie oglądaj się wstecz

"Oglądanie się wstecz" - poucza św. Atanazy - to posiadanie jedynie zmartwień i powrót do upodobania w rzeczach tego świata". To letniość, która wdziera się w serce człowieka, który nie ma oczu utkwionych w Panu. To pustka w sercu, której nie wypełnia Bóg i szlachetne sprawy naszego powołania. Oglądanie się wstecz z tęsknotą i smutkiem za tym, co się pozostawiło, za tym, co mogło być, może w wielu wypadkach oznaczać złamanie się lemieszy u pługa albo przynajmniej zaoranie krzywo bruzdy, czyli powierzonej nam misji. A w misji nadprzyrodzonej, do której wszystkich nas wzywa Pan, stawką są dusze. Chcemy mieć oczy jedynie po to, żeby patrzeć na Chrystusa i na wszystkie szlachetne rzeczy w Nim. /Francisco F. Carvajal/

Jezus pyta

Gotowość do przyjęcia pytania stawianego przez Jezusa jest warunkiem bycia Jego uczniem. Uczeń nie kwestionuje Jezusa, ale zgadza się, by sam był przez Niego pytany. Dopóki my stawiamy pytania, nigdy nie zdobędziemy odpowiedzi ukazującej Jego nowość, gdyż będziemy odpowiadać zgodnie z tym, co już wcześniej wiedząc, zawarliśmy w stawianym pytaniu. Pytanie bowiem zakłada już odpowiedź. Nasze pytanie musi zamilknąć, aby Go wysłuchać. Wtedy dopiero stajemy się gotowi, żeby przyjąć Jego odpowiedź. Odpowiedź na pytanie Jezusa daje Kościół. Piotr odpowiada, wyrażając wiarę Kościoła. Choć Piotr mówi "Boży", to jednak jego oczekiwanie jest w rzeczywistości jeszcze bardziej zgodne z pragnieniami człowieka niż według obietnicy Bożej. Ale Bóg wysłuchuje swoje obietnice,nie nasze pragnienia! Dlatego Jezus jako Chrystus "Boży", a nie ludzki, zawiedzie mesjańskie oczekiwania człowieka. Zamiast odpowiadać wprost na oczekiwania człowieka, Jezus dodaje Boże "ale" do każdej naszej odpowiedzi, która może być tylko fałszywa i negatywna, gdyż jest podyktowana lękiem. Jezus jest Chrystusem, który przychodzi od Boga i powraca do Boga, zabierając nas ze sobą do Niego. Dlatego Jego dzieło jest zbawieniem i dokonuje tego, czego my nie ośmielamy się spodziewać, w taki sposób, jakiego my nie potrafilibyśmy wymyslić. /o. Silvano Fausti/

Beata Trinitas

Najświętsza Trójca - niewypowiedziana tajemnica wewnętrznego życia Boga. "O, Boże mój, Błogosławiona Trójco! Wyciągnij z mojej nędznej istoty jak najwięcej pożytku dla swojej chwały i uczyń ze mnie, co chcesz w czasie i w wieczności. Żebym nigdy nie miała najmniejszej nawet dobrowolnej przeszkody dla tego przemieniającego działania. Chciałabym sekunda po sekundzie, z zawsze aktualną intencją ofiarować Ci wszystko, czym jestem i co posiadam; i żeby moje nędzne życie - w ścisłym zjednoczeniu ze Słowem Wcielonym - było nieustanną ofiarą dla chwały Błogosławionej Trójcy. /św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej/