Psalm dobrej woli

Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś, Panie: Żywot najczystszy - a więc godzien krzyża, I krzyż - lecz taki, co do gwiazd Twych zbliża - Najwyższe dałeś w czasie powołanie! Tchem dzieje świata Tyś przegiął, jak kłosy, Do pełniejszego dla nas wszędzie żniwa; Ziemiś nam ujął - a spuścił niebiosy I serce Twoje nas zewsząd przykrywa. Lecz wolną wolę musiałeś zostawić; Ty bez nas samych nie możesz nas zbawić, Boś tak ugodnił wysoko człowieka I naród każden, że Twój zamysł czeka, Zawieszon w górze, aż własnym obiorem Człowiek lub naród jego pójdzie torem; Z wolnością tylko Twój Duch się wciąż swata - Nikt niewolnikiem w bezmiarach wszechświata! Teraz, gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie Ponad lat zbiegłych dwoma tysiącami, Daj nam, o Panie, świętymi czynami Śród sądu tego samych wskrzesić siebie! /Zygmunt Krasiński/