Dobry skarbiec

Początek dobra czy jego brak leży nie w rzeczach, ale w sercu. Jeżeli zostało ono uzdrowione, przyniesie owoce miłosierdzia i potrafi zło obrócić ku dobru. Jest bowiem wypełnione charis (łaską) Boga w Chrystusie i żyje tym skarbem, który jest "dobrym skarbem serca". W przeciwnym razie pozostaje kapitałem podłości, powiększanym przez doznane niesprawiedliwości i zwielokrotnianym przez dokonane. Życie staje się coraz bardziej podziałem dywidend zła, które narasta geometrycznie, każdy otrzymuje w nim swoje akcje, udziały i odsetki. Także i tu nie chodzi o to, aby przynosić dobre owoce w miejsce złych. Moje serce rzeczywiście rodzić może jedynie głóg i ciernie. Chodzi o to, by w miejsce serca kamiennego przyjąć serce cielesne, w którym jest zapisane Boże prawo miłosierdzia. Pierwszym owocem serca są nie uczynki, ale słowa. Usta poprzedzają rękę, a słowo uprzedza czyn, czyniąc go nieludzkim, ludzkim lub Bożym. Język jest niczym ster człowieka i przewodzi wszystkim jego relacjom. Może ożywiać albo uśmiercać, a zabija bardziej niż miecz. Dzięki niemu człowiek porozumiewa się z innymi i przyjmuje ich lub wznosi mur i odrzuca. /o. Silvano Fausti/

Miłujcie waszych nieprzyjaciół

Miłość miłosierna - jedyna miłość możliwa w świecie zła, jedyna siła zdolna zwyciężyć zło. Miłość nieprzyjaciół jest właściwa tylko i jedynie temu, kto poznał Boga w Duchu Jezusa, poznał kim Bóg jest dla niego i dla mnie. W Jezusie objawia mi się oblicze Boga, który mnie kocha, gdy ja jestem Jego nieprzyjacielem; wyświadcza mi dobro, gdy ja Go nienawidzę; błogosławi mnie, gdy ja Go przeklinam, wstawia się za mną, gdy ja Go morduję. Dla mojego zbawienia jest gotowy wycierpieć ode mnie wszelkie zło; ja Go odzieram, a On okrywa moją nagość; udziela mi nawet tego, o co nie śmiem prosić, i nie żąda zwrotu tego, co Mu ukradłem. Zaprawdę Jego miłość do mnie kazała Mu zrobić o wiele więcej niż dwa tysiące kroków - pokonał nieskończoną drogę! On z wyrozumiałością zstępuje w przepaść mojego grzechu. Miłość nieprzyjaciela oznacza nienawiść nieprzyjaźni i grzechu. Jezus miłuje grzeszników, gdyż nienawidzi grzechu i zna zło, jakie z tego powodu spotyka złoczyńcę, który jest pierwszą ofiarą. Miłosierna miłość potrafi wszystko przebaczyć i wziąć na siebie wszelkie oddalenie. Jest to miłość "stwarzająca ponownie", silniejsza od tej miłości, która wszystko stworzyła. Nie tylko stwarza dobro tam, gdzie go nie ma, ale nawet tam, gdzie jest jego przeciwieństwo; potrafi tworzyć wartość i dobroć tam, gdzie brak wartości i panowanie zła. Jeżeli miłość niejako rodzi dziecko, to przebaczenie wskrzesza z martwych. /o. Silvano Fausti/

Zaproszenie do nowej Ziemi Obiecanej

Jezus Prawodawca, nowy Mojżesz, którego Bóg posłał do swojego ludu, ponieważ dosyć się napatrzył na jego udrękę, przyszedł, aby Lud Wybrany wyprowadzić i wybawić z duchowego Egiptu. Jezus przyszedł, aby odsłonić i objawić prawdziwy "charakter" Boga, wydobyć z ukrycia Jego zamysł. A jest nim objawienie miłosiernej Miłości Trójcy Świętej. Jezus więc naucza: tylko oni, ludzie będący w sytuacji braku, niewystarczalności, mają szansę spotkać, natrafić na darmową, całkowicie darmową miłość, obecność, łaskę Boga! Tylko ten, kto jest w jakiś sposób wykorzeniony, nieprzystosowany, niezadomowiony w tym świecie, kto ciągle odczuwa brak, niedostatek, palącą tęsknotę za prawdą, dobrem i miłością, których nie może w pełni znaleźć tu i teraz - odnajdzie je wpatrując się w nowego Mojżesza i pozwalając Mu się wyprowadzić do nowej Ziemi Obiecanej. /Siostry Karmelitanki Bose/