Radość Zmartwychwstania

Głęboka radość ma swój początek w Chrystusie, w miłości, którą Bóg do nas żywi i w naszej wzajemności. Kroczącemu za Chrystusem obcy powinien być pesymizm i smutek. Smutek jest bezpłodny i wystawia duszę na wiele pokus. Jest jak błoto przyczepione do butów idącego, które nie tylko brudzi, ale i utrudnia marsz. Radość jest jedną z form dziękczynienia Bogu za Jego niezliczone dary. Któż zdoła wyrazić radość Panny Najświętszej, gdy ujrzała zmartwychwstałego Syna? Bo jest rzeczą pewną, że ponieważ to Ona odczuła najmocniej bóle Jego męki, Jej przypadła w udziale największa radość z Jego Zmartwychwstania. Święty Tomasz z Akwinu co roku podczas tego święta radził swoim słuchaczom, żeby nie zapomnieli pogratulować Najświętszej Maryi Pannie Zmartwychwstania Jej Syna. /Francisco F. Carvajal/

Wywyższony na drzewie życia

Dziś ja, Pan wywyższony na krzyżu, wchodzę w śmierć, aby wszyscy mieli życie. Teraz zawieram z tobą przymierze. Jest nowe, tak jak nasza przyjaźń, która zaczyna się dziś. Jest wieczne, tak jak moja wierność, silniejsza od śmierci. I to właśnie jest raj, gdyż ja jestem twoim życiem. Znów jesteśmy ze sobą razem. Przyszedłem z tobą aż na krzyż, abyś ze mną powrócił do królestwa. Teraz, kiedy ustał twój lęk przede mną, widzisz, że moja miłość do ciebie jest ukrzyżowana i przybita. Nigdy nie oddali się od ciebie, a ty nie oddalisz się ode mnie. Moją rozkoszą jest przebywanie z tobą, ponieważ ty porwałeś mi serce i stałeś się dla mnie rajskim ogrodem (Prz 8,31).Dlatego w pobliżu twojego drzewa, które daje mi śmierć, zasadziłem moje, które daje ci życie. Tu jest środek nowego ogrodu (Pnp 4,9-13) Ja, twój Oblubieniec, porzuciłem wszystko, by połączyć się z tobą. Nic już nie może nas rozdzielić, ponieważ moja miłość jest na zawsze z tobą, aby stała się twoją miłością do mnie. /o. Silvano Faysti/

Ja ciebie nie potępiam

Zamiarem Jezusa nie jest rzucanie kamieni na grzeszników, cudzołożnicę lub uczonych w Piśmie i faryzeuszy. Pragnie jedynie, aby każdy poważnie zastanowił się nad sobą i swoim grzechem, odkrył własne serce z kamienia, aby przyjąć dar serca z ciała, pełnego Ducha Pańskiego, zdolnego żyć według Jego słowa. Sam Jezus, z przebitego boku, stanie się tryskającym źródłem, które obmywa wszelki grzech i nieczystość. Tylko spotkanie z Jezusem, który pozostaje sam na sam z nami, usprawiedliwia nas i napełnia wdzięcznością za Jego miłość. Pan nie potępia ale usprawiedliwia i zbawia przez łaskę. Wtedy my sami będziemy listem Bożym napisanym Duchem Bożym na tablicach naszych serc. /o. Silvano Fausti/