Kubek wody, szklanka cukru

Nie zapomnę nigdy małego dziecka, hinduskiego czterolatka. W jakiś sposób dowiedział się, że Matka Teresa nie ma cukru dla swoich dzieci. Poszedł wtedy do domu do swoich rodziców i powiedział: «Przez trzy dni nie będę jadł cukru; podaruję go Matce Teresie». Po trzech dniach rodzice musieli zaprowadzić go do mnie, aby mógł przekazać mi szklankę cukru. Ile w tym dziecku było miłości! Ten chłopiec potrafił kochać aż do bólu. Nie zapominajcie, że jest wiele dzieci, wiele kobiet, wielu mężczyzn na tym świecie, którzy nie mają tego, co wy macie. I pomyślcie, że i wy możecie tak kochać, że aż będzie bolało… /św. Matka Teresa z Kalkuty/

Służyć

Służę więc jestem. […] W ten sposób człowiek, uniżając się, wznosi się równocześnie w swojej wartości, osiąga szczyt człowieczeństwa, piękna i szlachectwa, bo o nich decyduje ostatecznie miłość, która jest autentyczna tylko dzięki bezinteresowności. W tej postawie człowiek odnajduje także autentyczną radość, radość bycia naprawdę sobą. /F. Blachnicki/

Kim jest Jezus?

Człowiek nigdy nie pozna Boga w całej Jego pełni. Bóg zawsze będzie większy, niepojęty, okryty tajemnicą. Przewyższał będzie nawet najbardziej genialne wyobrażenia myślne czy słowa, na które stać człowieka. Wszak jest On Bogiem, nie człowiekiem. Sam zresztą będzie przypominał to, kiedy człowiek starał się będzie przypisać Mu cechy ludzkie. Usłyszy wówczas słowa Boga, że jest inaczej, „albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem” (Oz 11,9). Bóg jest absolutnie inny od jakichkolwiek naszych o Nim wyobrażeniach, stąd Jego imię Absolut. Jezus stał się „nowością” Boga. Stał się „nowością” objawiania się Boga człowiekowi i światu. „Nowością” w swoim zbliżaniu się do człowieka i obdarzaniu go zbawieniem. „Nowością” był też sam „sposób” (Wcielenie) w jaki to czyni i to, przez co ono się dokonało („krzyż”). Krzyż” jest również „nowością” – trudną dla odbioru, tymczasem, Chrystus mówi, że jest narzędziem naszego zbawienia.

Otwórz się

Effatha – to znaczy: Otwórz się! (Mk 7, 34) Otwórz się na słowo Boga, otwórz się na tego człowieka z którym ci może nie po drodze, otwórz się zmiany, otwórz się na coś nowego, stań się dostępnym i dyspozycyjnym dla Boga! Do tego On cię dzisiaj wzywa!

Boģ mówi

Albowiem w księgach świętych Ojciec, który jest w niebie, spotyka się miłościwie ze swymi dziećmi i prowadzi z nimi rozmowę. Tak wielka zaś tkwi w słowie Bożym moc i potęga, że jest ono dla Kościoła podporą i siłą żywotną, a dla synów Kościoła utwierdzeniem wiary, pokarmem duszy oraz źródłem czystym i stałym życia duchowego” („Dei Verbum”, nr 21). Słowo Boże jest żywe wówczas, gdy czytając je i wkładając wysiłek w jego zrozumienie, czynimy je aktualnym i staramy się powiązać je z naszym życiem. Czytając więc nawet dłuższe fragmenty biblijne, nie możemy zapominać, że słowa te stanowią list, jaki Bóg Ojciec wysyła do tych, których kocha. Mając to w pamięci, może nawet zdziwimy się, że taka droga postępowania ze słowem Bożym będzie nas zmieniała, bo przecież, „z kim przestajesz, takim się stajesz”. Celem listu, jaki Ojciec codziennie wysyła do nas, jest to, abyśmy stawali się do Niego podobni w doczesności, jak również w wieczności.