"Przebaczenie jest bezustannie trwającym triumfem miłości.
Można przebaczać drugiemu tylko wtedy, gdy się umie przebaczać sobie. A sobie przebacza się wówczas, gdy przyjmuje się przebaczenie od Boga.
Przebaczenie jest oddechem człowieka, który żyje, ponieważ wdycha i wydycha powietrze, otrzymuje przebaczenie i go udziela.Kto tylko wdycha, wybucha. Życie jest po prostu krążeniem przebaczenia otrzymanego i dawanego.
By żyć, trzeba przejść z logiki długu na dług darmowej miłości.
Przebaczenie jest sprawą serca. Jest niebraniem do serca, niezatrzymywaniem w sercu zła bliźniego, zapamiętywaniem jednak miłości, jaką Pan żywi do mnie i do niego."
/o. Silvano Fausti/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz