"Oto cecha kapłaństwa Chrystusa: zna swoje owce. Między Nim a nami istnieje tajemnica poznania i miłości, poznania życiem, zależnego i wzajemnego poznania w miłości, jakim jest wszelkie poznanie oparte na miłości. Poznanie afektywne, tak jak miłość przyjacielska, zakłada wzajemność. I to właśnie jest cechą poznania dobrego pasterza, czyli kapłaństwa Chrystusa: ponieważ Jego kapłaństwo jest kapłaństwem miłości. On nas poznaje w samym sercu swojej miłości.
Dobry Pasterz zna wszystkie swoje owce po imieniu: jest to bliskie, rodzinne poznanie. Istnieje więź osobowa, aby zaś poznać jakość tej więzi, głębię tego wzajemnego poznania Dobrego Pasterza i Jego owiec, trzeba odwołać się natychmiast do Trójcy Przenajświętszej, spojrzeć na Ojca.
Jezus kocha swoje owce tą samą miłością, którą kocha Ojca.
Nasze poznanie Jezusa powinno być uczestniczeniem w poznaniu Ojca, jakie ma Jezus.
Tak jak Syn otacza chwałą Ojca, oddając swoje życie, tak samo Jezus okazuje miłość do swoich owiec, dając samego siebie, i czyni to w jednym akcie ofiarnym; w jednym i tym samym geście ofiarowania otacza chwałą Ojca i nas zbawia."
/o. Marie-Dominique Philippe/
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz