Pusty grób

Grób pusty jest założeniem wiary chrześcijańskiej, która stawia jako przeznaczenie nie śmierć, ale zmartwychwstanie. Bóg, miłośnik życia, niczym nie gardzi z tego, co stworzył po to, by było. Nie śmierć jest złem, ale nasz sposób jej pojmowania. Jej ościeniem, który zatruwa nam życie, jest grzech. Wspomnienie śmierci, która budząc w nas lęk czyni nas niewolnikami przez całe życie, staje się miejscem, w którym spotykamy Żmartwychwstałego. Teraz Baranek Boży usuwa grzech świata: wchodząc sam do grobu usuwa definitywnie kamień, który oddziela nas od życia. Odkrycie pustego grobu otwiera dążenie ku nieznanemu. Śmierć przestaje być nieuchronną metą. Płótna, które otaczały ciało Jezusa, są rozciągnięte: grób stał się łożem ślubnym, przygotowanym dla każdego, kto wejdzie do niego. A wszyscy, wcześniej czy później, wejdziemy Nie spotkamy tam jednak panowania śmierci, ale pełną komunię z Panem życia. Śmierć nie jest już śmiercią: naszym absolutnym kresem jest komunia z Tym, który jest wobec nas absolutną miłością. /o. Silvano Fausti/