Dobrodziejstwo ubóstwa

Głoszenie Ewangelii dokonuje się zawsze w ubóstwie, gdyż przepowiada krzyż, który zbawił świat. Dwunastu, a po nich wszyscy inni, muszą z wielką troską przeżywać wartości Królestwa, które głoszą. Jezus troszczy się bardziej o to, czym trzeba być, niż co trzeba mówić. To kim jesteś woła głośniej od tego, co mówisz. Ubóstwo, jakie "nakazuje" Jezus płynie z radości tego, kto odnalazł skarb i prowadzi do zwycięstwa nad grzechem świata, który polega na pożądaniu bogactw, władzy i sławy, które są narzędziami wymyślonymi przez strach przed śmiercią. Ubóstwo jezusa nie jest ofiarą, ale najwyższą wartością. Bóg bowiem, będąc miłością, jest ubogi. Jego bogactwem jest Jego istnienie, a Jego istnienie to bycie dla innych w darze z siebie, Ojca dla Syna i Syna dla Ojca w Jednym Duchu. Również dla nas ubóstwo jest nieodzownym warunkiem miłości. Dopóki bowiem posiadasz rzeczy, dajesz rzeczy; gdy nic nie masz, dajesz siebie. /o. Silvano Fausti/