Być Rodziną

„Myśli moje nie są myślami waszymi” mówi Pan Bóg. Zasługa nie polega na tym, by czynić i dawać wiele, ale raczej na tym, aby przyjmować i bardzo kochać. Jest powiedziane, że większym szczęściem jest dawać, aniżeli brać i to prawda, ale skoro Jezus chce wziąć dla siebie słodycz dawania, chyba nie byłoby uprzejmym odmawiać. Pozwólmy Mu brać i dawać wszystko, co zechce; doskonałość polega na pełnieniu Jego woli, a dusza, która oddaje się Jezusowi całkowicie, nazwana jest przez Niego „Jego Matką, Jego siostrą” i całą Jego rodziną. A gdzie indziej: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę” (to znaczy, będzie czynił wolę moją), „a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i zamieszkamy u niego”. Och! Jak łatwo podobać się Jezusowi i zachwycić Jego Serce; trzeba jedynie miłować Go, nie wpatrując się w siebie, nie zastanawiając się zbytnio nad swoimi wadami… /św.Teresa od Dz.J./