Celem miłości jest wzajemność, dzięki której jeden staje się życiem drugiego. Miłując Jezusa stajemy się tym, kim On jest i możemy miłować braci Jego miłością, która jest zarazem miłością Ojca.
Miłość to nie tylko uczucie. Ogarnia całą osobę, nadając jej nowy sposób egzystencji: kształtuje jej pojmowanie, chcenie i działanie. Stanowi unię intelektu, woli i działania, która przekształca kochającego na wzór kochanego.
Miłujemy konkretnie przez czyny i prawdę.
Nie na mocy prawa, ale w pełnej wolności, miłość jest prawem sama dla siebie: w każdej sytuacji umie rozpoznać i czynić to, co jest dobre i słuszne. Miłość nie wyrządza zła nikomu. Kto czyni zło, nie miłuje.
My od zawsze jesteśmy w Bogu, który od zawsze nas miłuje. Ten bowiem, kto miłuje, ma w swym sercu umiłowanego: zamieszkuje w nim jego obecność.
Widząc i przyjmując Jego miłość, będziemy Go również miłować. Wtedy i On będzie w nas, jak my w Nim.
/o. Silvano Fausti/
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz