Triumf miłosierdzia

Jak Jezus zachowuje się w chwili swego triumfu?
Zwycięstwo zmartwychwstania dzieje się w tajemnicy, bez świadków.
Śmierć Jezusa widział wielki tłum. Po swoim zmartwychwstaniu objawia się tylko niewielkim grupkom świadków, zawsze w odosobnieniu, na uboczu.
Okryty tajemnicą charakter zmartwychwstania wskazuje, że po doświadczeniu cierpienia nie należy się spodziewać zewnętrznego triumfu, czegoś widocznego tak, jak widoczna jest ziemska chwała.
Jezus zachowuje pokorę w chwale zmartwychwstania, tak jak zachował ją podczas kaźni na Golgocie.
W misterium paschalnym Chrystusa odsłania się nowy typ zwycięstwa, które św. Augustyn ujmuje w trzech słowach: victor quia victima, "zwycięzca przez [swoją] ofiarę".
Po raz pierwszy, lecz także w sposób ostateczny, ideał zwycięstwa został oddzielony od idei odwetu, wendety. Chodzi o to, by świat zaczął według niego działać i wyciągnął z tego konsekwencje.
Dlaczego triumf miłosierdzia musi z konieczności być właśnie taki: dyskretny, pokorny?
Ponieważ jest to triumf miłości, a nie ma miłości bez pokory.
Kiedy miłość jest prawdziwa i całkowita, wzbrania się przed jakimkolwiek odwetem. Pokora miłości dostarcza nam tu klucza do zrozumienia.
Bóg jest właśnie bezgraniczną mocą ukrywania samego siebie, a misterium paschalne śmierci i zmartwychwstania jest tego ostatecznym objawieniem.
                                                          /o. Raniero Cantalamessa/