Człowiek ma szczególną relację do miłości, bo powstał, powołany został do bytu, przez miłość Boga. Rozwinąć może swoją osobowość tylko w miłości. Może wybrać różne drogi... ale jedna rzecz jest pewna, że jeżeli nie rozwinie się w miłości, to poniesie zasadniczą, decydującą porażkę życiową.
Dlatego właśnie decyzja o powołaniu kapłańskim czy zakonnym jest decyzją poważną, decyzją ryzykowną. Bo człowiek rezygnuje z tej normalnej, naturalnej drogi rozwinięcia sie w miłości, ażeby wszystkimi siłami skierować się ku niewidzialnemu Bogu i Jego sprawom. Widzimy z doświadczenia, że ludzie, którzy poświęcili się Bogu, ale faktycznie nie oddali się Bogu, to są ludzie nieszczęśliwi.
A więc jakąkolwiek drogę człowiek wybierze, musi oddać się miłości.
