Jan Paweł II o powołaniu

„Historia mojego powołania? Historia ta jest znana przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy. Powołanie jest tajemnicą Bożego wybrania: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i aby owoc wasz trwał” (J 15,16).”I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron” (Hbr 5,4)3.

Modlitwa Ojca Świętego Jana Pawła II

Duchu wiecznej Miłości,

który od Ojca i Syna pochodzisz,

dziękujemy Ci za wszystkie powołania

apostołów i świętych, które użyźniły Kościół.

Prosimy Cię, prowadź dalej to swoje dzieło.

Pamiętaj, jak w dniu Pięćdziesiątnicy

zstąpiłeś na apostołów

zgromadzonych na modlitwie

wraz z Maryją, Matką Jezusa,

i wejrzyj na swój Kościół,

który szczególnie potrzebuje dziś

świętych kapłanów,

wiernych i wiarygodnych świadków Twojej łaski;

Duchu Święty,

odwieczne źródło radości i pokoju,

to Ty otwierasz serca i umysły

na Boże powołanie;

to Ty sprawiasz,

że może się spełniać każde pragnienie

dobra, prawdy i miłości.

Niech Twoje „błagania, których nie można

wyrazić słowami”,

wznoszą się ku Ojcu z serca Kościoła,

który cierpi i walczy dla Ewangelii.

Otwórz serca i umysły

młodych chłopców i dziewcząt,

aby nowy rozkwit świętych powołań

ukazał światu wierność Twojej miłości

oraz by wszyscy mogli poznać Chrystusa

prawdziwe światło, które przyszło na świat,

aby przynieść każdemu człowiekowi

niezawodną nadzieję życia wiecznego.

Amen.