Jan Paweł II o powołaniu

„Historia mojego powołania? Historia ta jest znana przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy. Powołanie jest tajemnicą Bożego wybrania: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i aby owoc wasz trwał” (J 15,16).”I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron” (Hbr 5,4)3.

Modlitwa Ojca Świętego Jana Pawła II

Duchu wiecznej Miłości,

który od Ojca i Syna pochodzisz,

dziękujemy Ci za wszystkie powołania

apostołów i świętych, które użyźniły Kościół.

Prosimy Cię, prowadź dalej to swoje dzieło.

Pamiętaj, jak w dniu Pięćdziesiątnicy

zstąpiłeś na apostołów

zgromadzonych na modlitwie

wraz z Maryją, Matką Jezusa,

i wejrzyj na swój Kościół,

który szczególnie potrzebuje dziś

świętych kapłanów,

wiernych i wiarygodnych świadków Twojej łaski;

Duchu Święty,

odwieczne źródło radości i pokoju,

to Ty otwierasz serca i umysły

na Boże powołanie;

to Ty sprawiasz,

że może się spełniać każde pragnienie

dobra, prawdy i miłości.

Niech Twoje „błagania, których nie można

wyrazić słowami”,

wznoszą się ku Ojcu z serca Kościoła,

który cierpi i walczy dla Ewangelii.

Otwórz serca i umysły

młodych chłopców i dziewcząt,

aby nowy rozkwit świętych powołań

ukazał światu wierność Twojej miłości

oraz by wszyscy mogli poznać Chrystusa

prawdziwe światło, które przyszło na świat,

aby przynieść każdemu człowiekowi

niezawodną nadzieję życia wiecznego.

Amen.

tożsamość kapłańska

List do Efezjan ukazuje wiele ważnych elementów apostolskiej i kapłańskiej tożsamości. Pierwszym z nich jest pokora i wdzięczność: „Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska.” Drugim jest mądrość, zakorzeniona w mądrości Boga i Kościoła: „Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga staje się jawna poprzez Kościół.” Trzecim elementem apostolskiej i kapłańskiej tożsamości jest zażyłość z Bogiem: „W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca, z ufnością, dzięki wierze w Niego.” Czwartym elementem jest duchowe ojcostwo: „Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi.” Piątym elementem kapłańskiej tożsamości jest duchowo-osobowa siła i dojrzałość: „Aby sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka.” Szóstym wyróżnikiem kapłaństwa jest nieustanne zamieszkiwanie Chrystusa w sercu kapłana: „Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach.” I wreszcie siódmym elementem, raczej wymodlonym niż po prostu stwierdzanym, jest wielowymiarowa pełnia osobowej, Bożej miłości: „Abyście zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście napełnieni zostali całą Pełnią Bożą.”  

/ ks. Bartosz Adamczewski /

Benedykt XVI do polskich kapłanów

Poprzez liturgiczny znak nałożenia rąk w obrzędzie święceń, Chrystus wziął was w swoją szczególną opiekę. Jesteście ukryci w Jego dłoniach i w Jego Sercu. Zanurzcie się w Jego miłość i oddajcie Mu waszą! A odkąd wasze ręce zostały namaszczone olejem, znakiem Ducha Świętego, zostały przeznaczone na służbę Pana jako Jego ręce w dzisiejszym świecie. Nie mogą już służyć egoizmowi, ale powinny nieść światu świadectwo o miłości samego Boga. (...)

Świat, w którym jest tak wiele hałasu, tak wiele zagubienia, potrzebuje milczącej adoracji Jezusa, ukrytego w hostii. Trwajcie w modlitwie adoracji i uczcie wiernych tej modlitwy. W niej znajdą pocieszenie i światło przede wszystkim ludzie strapieni.(...)

Chrystus potrzebuje kapłanów, którzy będą dojrzali, męscy, zdolni do praktykowania duchowego ojcostwa.

Będziecie mogli zawsze liczyć na pomoc Tej, która przewodzi Kościołowi w wierze. Zachęcam was, abyście zawsze wzywali Ją słowami, które dobrze znacie: "Jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam". Wszystkim wam błogosławię.

Ojcostwo duchowe

„Każde społeczeństwo potrzebuje mężczyzn - mężów, ojców, braci, przyjaciół, kapłanów - którzy w kompetentny sposób podejmują duchowe ojcostwo. Duchowy ojciec to bowiem ktoś, kto potrafi wychowywać, kto zapobiega zagrożeniom, kto pomaga przezwyciężać sytuacje kryzysowe i kto podejmuje funkcję terapeuty, kierując się w każdej sytuacji miłością mądrą i wychowującą na wzór Jezusa, który ratował człowieka przed nim samym i przed tymi, którzy próbowali go skrzywdzić.”

ks. Marek Dziewiecki

Ojciec święty Benedykt XVI o kapłaństwie

Najświętsza Dziewico Maryjo, proszę Cię, byś wzbudziła w duszy każdego kapłana wielkoduszne odnowienie owych ideałów całkowitego oddania się Chrystusowi i Kościołowi. Spraw, niech każdy z Twych synów swym żarliwym życiem modlitwy i gorącą miłością Jezusa Ukrzyżowanego, posila swe codzienne bezwarunkowe powierzenie się Bogu i Kościołowi. Niech przykład Twego świętego sługi Jana Vianneya wzbudzi w kapłanach tak bardzo dziś potrzebne świadectwo jedności z biskupem, między sobą oraz z wiernymi świeckimi. Uproś dla każdego z nich takie męstwo, aby niezależnie od istniejącego w świecie zła, pomimo doznawanego ucisku, zawsze mieli odważną pokorę i pokorną odwagę stawania do walki i odnoszenia zwycięstwa w Chrystusie. Niech wiara  w Twojego Syna Maryjo, Boskiego Nauczyciela, da im siłę, by z ufnością spoglądali w przyszłość.

Matko Kościoła, Ty liczysz na każdego z Twoich synów – kapłanów! Liczy na nich Twój Syn, Jedyny, Najwyższy i Wieczny Kapłan – Chrystus! Spraw to o Matko, aby każdy z nich idąc za przykładem Świętego Proboszcza z Ars, nie zawiódł nadziei w nich pokładanej, pozwolił się zdobyć całkowicie Chrystusowi i stał się we współczesnym świecie posłańcem niebiańskiej nadziei, pojednania i pokoju! Módl się za każdym z nich o Matko, teraz i w godzinę ich śmierci, aby żaden  z nich nie zginął, ale wywyższony nad ziemię – w zjednoczeniu z Chrystusem Ukrzyżowanym – pociągnął wielu do wiary w Ewangelię i przebywał z Nim w Raju. O Łaskawa! O Litościwa!  O Słodka Panno Maryjo! Amen.

Święty Proboszcz z Ars o kapłaństwie

„Po Bogu, kapłan jest wszystkim! On sam pojmie się w pełni dopiero w niebie. (...). Gdybyśmy dobrze zrozumieli czym jest ksiądz na ziemi, umarlibyśmy: nie z przerażenia, lecz z miłości... Bez księdza śmierć i męka Naszego Pana nie służyłyby do niczego. To ksiądz kontynuuje na ziemi dzieło zbawienia... Na co zdałby się dom pełen złota, gdyby w nim nie było nikogo, kto otworzyłby do niego drzwi? Ksiądz ma klucze do skarbów niebieskich: to on otwiera bramę: on jest ekonomem dobrego Boga; zarządcą Jego dóbr... Zostawcie parafię na 20 lat bez księdza, a zagnieżdżą się w niej bestie...”.