Modlitwa pokornego

Na zakończenie wizyty papieża Benedykta XVI w rzymskim więzieniu w 2011 roku więzień Stefan modlił się w taki sposób: O Boże, daj mi odwagę, bym nazywał Cię Ojcem. Wiesz, że nie zawsze poświęcam Ci tyle uwagi, na ile zasługujesz. Ty o mnie nie zapominasz, choć tak często żyję z dala od światła Twojego oblicza. Przyjdź bliżej – pomimo wszystko, pomimo mojego grzechu, wielkiego czy małego, ukrytego czy publicznego, jakikolwiek by on nie był. Daj mi wewnętrzny pokój, który tylko Ty potrafisz dać. Daj mi siłę, bym był autentyczny i szczery; zerwij z mojej twarzy maski, które przesłaniają świadomość, że moja godność opiera się tylko na tym, że jestem Twoim synem. Przebacz mi moje winy i daj mi możliwość czynienia dobra. Skróć moje bezsenne noce; udziel mi łaski nawrócenia serca. Pamiętaj, Ojcze, o tych, których tu nie ma, a wciąż mnie kochają; myśląc o nich, przypominam sobie, że tylko miłość daje życie, podczas gdy nienawiść je niszczy, a uprzedzenia sprawiają, że długie i niekończące się dni zamieniają się w piekło. Pamiętaj o mnie, Boże…

Zwyciężajmy

"Ponieważ «toczymy walkę przeciw Zwierzchnościom, Władzom i Rządcom tego świata ciemności», przeto jeśli chcesz odnieść zwycięstwo, jeśli chcesz zdobyć przewagę, podnieś ręce, wznieś swoje uczynki, a mieszkanie twoje niechaj nie będzie na ziemi, lecz w niebie". /Orygenes/ Jeśli więc chcemy zwyciężać, pokonywać nasze ludzkie słabości, wygrywać z naszym egoizmem i brakiem miłości bliźniego, trzeba na wzór Mojżesza wznosić swe ręce w geście modlitwy do Boga.

Dziękuję!

Panie Jezu, naucz mnie dziękować – za dar życia, za ludzi, których stawiasz na mojej drodze, za każdy dzień, w którym mogę kochać. Niech moje serce będzie zawsze gotowe widzieć dobro, przyjmować je z pokorą i dzielić się nim z innymi.

Wiara jak ziarnko

Jezus mówi, że wiara może być mała jak ziarenko. Z małego ziarenka wyrasta przecież wielki krzew. W małym ziarnie jest ukryta wielka siła. Małe ziarno jest obietnicą krzewu, potężnego drzewa i jego owoców. Moc wiary nie bierze się z człowieka, ale z Boga. Nawet mała wiara człowieka jest podłączeniem się do źródła wielkiej, którą jest Bóg. Nie tyle więc trzeba prosić o wielką, doskonałą wiarę, rozumianą jako ludzka zdolność, ale o wiarę żywą. Żywą to znaczy taką, która łączy nas z Bogiem, w której jest nadzieja na więcej, potencjał wzrostu, która przekracza ludzkie prognozy.

Śpieszmy się

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widzieć naprawdę zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć kochamy wciąż za mało i stale za późno /ks.Jan Twardowski/

Roztropność

Jaka to radość pomagać dźwigać biec do chorego z wywieszonym językiem własne swe serce nieść jak gorączkę rozdawać i wciąż się czuć bezradnym być niczym by Pan Bóg mógł działać wszystko jest wtedy kiedy nic dla siebie /ks. Jan Twardowski/

Paradoks Krzyża

Krzyż mówi nam o tym, że drogi Boże są inne niż nasze, i że świat, który stworzył i za który umarł Jezus jest całkiem inny niż możemy sobie wyobrazić. Cały czas świat naznaczamy egoizmem i małostkowością, brakiem ochoty, aby naprawdę wybaczyć. Krzyż uczy nas tego, że świat, który stworzył dla nas Bóg jest światem, w którym kochamy, i to kochamy coraz bardziej. To jest to, kim jest Bóg, i kim chce, abyśmy my się stali. Świat jest piękny. Jezus umarł, aby zbawić świat. Krzyż jest znakiem tej głębokiej rzeczywistości, znakiem siły miłości. Niech ta miłość przenika wszystko, co robimy na tej niesamowitej drodze, którą nazywamy życiem.