Przyjdziemy i będziemy z nim przebywać

Jak wielkim zaszczytem jest gościć w swoim sercu przybyłego Boga. Popatrzmy, co prawdziwa miłość wnosi w nasze życie. Wówczas żyjemy w obiegu miłości Ojca, Syna i Ducha Pocieszyciela. Dzięki relacji miłości z Jezusem, trwaniu w Jego nauce możemy doświadczyć zażyłości i bliskości Ojca. Kontemplując ziemskie życie Jezusa, Jego słowa i czyny, możemy uchwycić coś z życia niezgłębionej tajemnicy Ojca. Warto więc przygotować i otworzyć dla Boga dom swojego serca.

Tajemnica miłości

Tajemnica miłości nie polega na tym, że człowiek czerpie z obfitości Boga miłość dla siebie, ale na tym, że ją przekazuje dalej. Przez "transfuzję" Krwi Chrystusowej w żyły naszego życia trzeba dokonać regeneracji naszego duchowego organizmu, abyśmy mogli bez przeszkód udzielać innym miłości, wziętej z Boga. Jesteśmy przez Boga zaproszeni do pokonywania w nas choroby grzechu pierworodnego. Mamy pozbywać się duchowego stwardnienia, aby Krew Chrystusowa bez przerwy w nas krążyła i udzielała się innym. /bł.Stefan Kardynał Wyszyński/

Brak Robotników

Boże miłosierny, daj Kościołowi swemu wielu gorliwych i świętych kapłanów! Wybierz i powołaj ich sam spośród ludu swego, aby żaden niepowołany między nimi się nie znalazł, a żaden powołany nie został pominięty. Kształtuj ich sam łaską Ducha Świętego, jak niegdyś przysposobiłeś przez Niego apostołów! Niech prawdę Twoją i Twoje nakazy głoszą słowem, przykładem i życiem! Niech pracują w Twojej winnicy bez znużenia, oczekując w pokorze wyników swej pracy tylko od Ciebie i nie szukają niczego prócz Twojej chwały. Wzbudź na nowo w Kościele owego Ducha, którego wylałeś na apostołów! Amen. /bł. Michał Sopoćko/

Rozpalone ognisko

Miłość i moc – olśnienie i podziw nad jeziorem Tyberiadzkim. Jezus Zmartwychwstały wkroczył z miłością i mocą w bezsilność Apostołów, w ich frustrację i smutek po bezowocnym nocnym trudzie. Skąpani w tej miłości (oddał życie!) i mocy (zmartwychwstał!) wreszcie stają się gotowi do życiowej drogi z Chrystusem. Z olśnienia i podziwu wobec takiej miłości i mocy Chrystusa, będzie wzrastać w Piotrze i uczniach wszystkich czasów miłość ku Niemu, coraz głębsze poznanie, zaufanie i posłuszeństwo.

Bóg miłosierdzia

Nie lękaj się, duszo grzeszna, swego Zbawiciela, pierwszy zbliżam się do ciebie, bo wiem, że sama z siebie nie jesteś zdolna wznieść się do Mnie. Nie uciekaj, dziecię, od Ojca swego, chciej wejść w rozmowę sam na sam ze swym Bogiem miłosierdzia, który sam chce ci powiedzieć słowa przebaczenia i obsypać cię swymi łaskami. O, jak droga mi jest dusza twoja. Zapisałem cię na rękach swoich. I wyryłaś się głęboką raną w sercu moim. /św. Faustyna Dz. 1485/

Chwalebne znaki Męki

Jezus objawia się po swoim zmartwychwstaniu wielu uczniom i w różnych okolicznościach. Ukazuje się ze śladami Męki na swoim ciele. Pozdrawia dłońmi poranionymi gwoździami i ukazuje swój przebity bok. Chwalebny Chrystus nie wyrzekł się swoich świętych ran. One są jak pieczęć miłości, świadectwo cierpienia, które zbawia. "Per crucem ad lucem" - (Przez krzyż do światła) Chwalebne rany Jezusa uczą nas, że droga do nieba prowadzi przez cierpienie i śmierć. Chlubą dla nas wobec Zmartwychwstałego będą ręce poranione w pracy dla bliźniego, upracowane, zmęczone.

Krzyż

Krzyż jest najpiękniejszą Księgą Bożej Mądrości. Krzyż jest biczem na szatana, pomocą w pokusach, źródłem łask, drogą do nieba. Jest światłem, które rozprasza ciemności; słońcem, które ogrzewa oziębłych; pokarmem, który karmi głodnych; źródłem ożywczym; pięknem, które zachwyca; samotnościa, w której można wypocząć. Patrz na Krzyż. Kontempluj jego ramiona! Kochaj Ukrzyżowanego! Całuj ze czcią święte rany! Kiedy czujesz się słaby - Krzyż da ci moc. Chcesz wiedzieć, jak bardzo Bóg nas kocha? Kontempluj krzyż Chrystusa. Niech krzyż Pana strzeże nas w życiu ziemskim, umacnia w godzinie śmierci, będzie ukoronowaniem naszej wieczności. /św. Augustyn/