Dziękczynienie za zbawienie

Łk 17, 11-19
"Zbawienie, którego nikt nie może osiągnąć, zostało darowane wszystkim dziesięciu trędowatym. Ale na razie tylko jeden z nich ma wiarę i spotyka Zbawiciela. Jest on odpowiedzialny za pozostałych dziewięciu, aby i oni odkryli, że są uzdrowieni i wrócili do Pana, aby Mu dziękować.
Zbawienie bowiem to nie uzdrowienie z trądu, ale spotkanie Tego, który nas uzdrowił.
Pragnienia nie zaspokaja się szklanką wody, lecz trzeba znaleźć źródło.
Odpowiedzią na dar powinna być wdzięczność wobec Darczyńcy. Jedynie więź z Nim nas zbawia. Jego dary są zwykłymi środkami, aby nawiązać komunię z Nim.
Dlatego zbawienie zawiera się między 'już' i 'jeszcze nie'. Jest już ofiarowane wszystkim, ale jeszcze nie wszyscy je przyjęli.
Dziewięciu spośród dziesięciu nadal nie wie, że ich życie zostało uwolnione od śmierci, żyją i umierają ciągle jako trędowaci. Są jak zamknięty w klatce ptak, który nie wie, że furtka jest otwarta.
Ten jeden, który wraca, by podziękować, zostaje posłany, aby wszystkim ofiarować dobrą nowinę.
Niech otworzą się oczy niewidomych i niech ujrzą światło! Głoszenie prowadzi do odkrycia i przyjęcia daru. A dar jest takim tylko wtedy, gdy znajduje ręce, które go przyjmą i serce, które się z niego ucieszy."
                                                                           /o. Silvano Fausti/