Zaproszeni na ucztę

Pomóż nam, Panie odrzucić złe i próżne wymówki i udać się na tę ucztę. Niechaj pycha ze swymi przechwałkami nie będzie przeszkodą dla naszego udziału w tym święcie, niechaj nie przywiązuje nas do do ziemi zła ciekawość, oddalając nas od Boga, ani niech zmysłowość nie psuje rozkoszy serca. Spraw, byśmy się na nią udali. Chodźmy, choć jesteśmy ubodzy, gdyż zaprasza nas Ten, który będąc bogatym, stał się ubogim dla nas, aby swoim ubóstwem ubogacić ubogich. Chodźmy, choć jesteśmy chorzy, gdyż nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Chodźmy, choć jesteśmy kalecy, i powiedzmy Mu: Moje kroki umocnij Twoją mową. Chodźmy, choć jesteśmy ślepi i prośmy: Oświeć moje oczy, bym nie zasnął na śmierć. /św. Augustyn/