Wskazanie, poprzez beatyfikację, na ks. Jerzego Popiełuszkę u końca Roku Kapłańskiego jest bardzo wymowne. Dla mnie osobiście jest to wskazanie na kapłaństwo bez kompromisów a zarazem przeniknięte pokorą i służbą. Ksiądz Jerzy jawi się współcześnie jako patron kapłanów, którzy się nie boją głosić Chrystusa. Męczennik ten to także orędownik świeckich wspierających kapłanów, świeckich którzy współpracują z duchownymi w parafiach, i różnego rodzaju ruchach kościelnych.
Każdy dzień w kapłaństwie musi być wypełniony Bogiem i ludźmi, każdy dzień ma prawo zaprowadzić mnie w nieoczekiwane... Kapłaństwa bowiem nie można planować. Raczej kapłaństwo należy każdego dnia przyjmować niczym Eucharystię. A wręcz wraz Ciałem i Krwią Chrystusa należy przyjmować: ludzi, radości, decyzje przełożonych, okoliczności, cierpienia, niepowodzenia, itp.
Ksiądz Popiełuszko stał się z czasem towarzyszem moich dni a szczególnie pracy ze świeckimi.
Ks. Cezary Smuniewski (33 l.)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz