Czuwaj!

Chrześcijaństwo pozwala widzieć rzeczywistość i przyjmować ją rozumnie oraz odpowiedzialnie, mając na widoku dobry koniec. W naszej codziennej pracy zapada decyzja o zbawieniu lub zatraceniu, byciu z Jezusem lub daleko od Niego, błogosławieństwie lub przekleństwie. Powinniśmy czuwać, ponieważ Jego przyjście - jak i Jego osąd zbawczy - dokonuje się zawsze w obecnej chwili. W tym samym czasie i czyniąc te same rzeczy, można - jak Noe - budować zbawczą arkę, która ocala, lub być pochłonięci przez zwalający się potop. To, co jest zbudowane na słowie Bożym, przetrwa jak arka, a co na naszej głupocie, zwali się i zostanie pochłonięte przez wody. Rozeznanie i czuwanie pozwalają nam widzieć Emmanuela, który zawsze jest z nami. Kto Go oczekuje i uznaje - czynami, nie tylko słowami - spotyka się z Nim jako Panem Młodym, który przychodzi. Rozeznanie i czuwanie przekładają się na swój sposób w wiernej Jego słowom codziennej pracowitości, od której zależy wieczna przyszłość. Gotowym jest ten, kto wie, że nie jest "panem", lecz "sługą", kto wie, co ma czynić i czyni to, co Pan powiedział. /o. Silvano Fausti/