Październikowy czas

Słońce spłynęło z gałęzi i do nóg promieniem się łasi a moje serce na uwięzi czerwienią białą pamięć gasi - Więc przejmij modlitewny niewód i wyjmij mnie z żelaznych wnyków Ty która każesz śpiewać drzewom i źródłem wskrzeszasz łzy kamyków- Ubierz mi duszę w święte pióra i krzyżyk zrób na każdym słowie i przytul mnie w niebieskich górach kiedy wysłuchasz moją spowiedź- A potem mi różaniec daj jak ster a inne rzeczy zbledną i to już będzie nieba kraj i uśmiech Boży - życia sedno - /M.S. Hermaszewski/