Bliskie jest królestwo niebieskie

Początek posługi Jezusa widziany jest jako wschód słońca, jutrzenka nowego dnia.
Królestwa na ziemi są Adama, który stawia jako zasadę życia własne lęki i je urzeczywistnia.
Natomiast królestwo niebieskie jest Jezusem, którego zasadą jest Ojciec wszystkich i Jego słowo.
Wypełnia się proroctwo Izajasza, który przewidział wschodzące słońce właśnie nad Galileą pogan.
Królestwo jest widziane jako światło pokonujące ciemności i śmierć.
Nawrócenie jest bramą wejściową do królestwa.
Jezus jest światłem obiecanym Izraelowi i przez niego wszystkim ludziom. W Nim urzeczywistnia się przejście z naszej nocy do dnia Bożego, ze śmierci do życia, z różnych królestw ziemi, w których się zabija, do jedynego królestwa niebieskiego, które daje życie.
Nawracanie się, kierowanie się ku światłu, otwarcie oczu - to jedyny warunek, by wkroczyć w dzień, który już nastał. Jest to zmiana myślenia i serca, oczu i życia.
Jezus wzywa nas do życia tym, co "teraz", czasem między już i jeszcze nie.
Jedynie on jest i jest jedynym, w którym spotykamy Tego, który jest.
Rzeczywiście to, czego pragniemy, jest "tu", nie gdzie indziej. Wystarczy, że się nawrócimy, zmienimy kierunek patrzenia i kierunek, w którym podążamy.
                                                      /o. Silvano Fausti/